Nieprzypisany
Aleksandrów, 10.02.2025r.
Szanowni Rodzice!
Czy pamiętacie Państwo jeszcze swoje marzenia z dzieciństwa? A czy teraz, jako dorośli już ludzie, nie zapominacie o snuciu marzeń i wyznaczaniu sobie celów do osiągnięcia na przyszłość? W ostatnim liście APTECZKI zachęcam do wyruszenia z dzieckiem do krainy marzeń. Tam nie będziemy niczym ograniczeni, więc będziemy mogli dokonywać najpiękniejszych czynów i osiągać największe sukcesy. Marzenia się spełniają pod warunkiem, że odrzucimy wszelkie: nie, to się nie uda; to jest niemożliwe; itp. Czasem wystarczy wyjść poza codzienne ograniczenia i zacząć myśleć o tym, co byśmy chcieli osiągnąć. Dziecku jest trochę łatwiej położyć się na łące i zamienić w Dyzia – Marzyciela.
W tym tygodniu jeszcze raz zachęcam Państwa do chwalenia swojego dziecka nie tylko za osiągnięcie sukcesu, tzw. dotarcie do mety, ale przede wszystkim za odejmowanie wysiłku, włożoną pracę, za trud i stawianie sobie wysokiej poprzeczki.
Aby Wasze dziecko umiało myśleć pozytywnie, warto dać mu przestrzeń na marzenia i na wyobraźnię. Dzięki temu uwierzy w siebie, zacznie planować i bardziej świadomie określać cele swoich działań, a także docierać do własnych potrzeb i pragnień. Marzenia mogą mieć bardzo pozytywny wpływ na codzienne życie, bo uczą rozpoznawania własnych uczuć i dają możliwość odpoczynku.
Zapraszam także do wykonania rodzinnego zadania w tym tygodniu Wspólne marzenie. Pomyślcie, czy w Waszej rodzinie są jakieś wspólne marzenia? Czy może każdy ma tylko swoje? Usiądźcie wygodnie i niech każdy opowie, o czym marzy. Jeśli się uda, możecie porozmawiać również o tym, jak można zrealizować te marzenia, co konkretnie trzeba zrobić, aby udało się je urzeczywistnić.
Życzę przyjemnego snucia marzeń. Dziękuję za czas dobrej i owocnej współpracy przez całe 10 tygodni.
wyrazami szacunku
Ewelina Skrzek- psycholog
List nr 9
Szanowni Rodzice!
Wiele czasu w życiu Waszego dziecka upływa wśród nadmiaru informacji, pouczeń, zabaw elektronicznych, lekcji grania, pływania, wizyt u dentysty i codziennej dawki telewizji. A przecież dzieci powinny mieć czas na zabawę bez konieczności wykazywania się mistrzostwem. Czasem muszą poszurać nogami bez celu i nie wszystkie zebrane kasztany powinny być okazją do nauki. Warto zadbać o możliwość doświadczania i kontemplacji świata tak bez powodu..., aby odkrywać jak wiele piękna jest wokół nas.
Goldie Hawn w swej książce: 10 minut uważności. Jak pomóc dzieciom radzić sobie ze stresem i strachem pisze: (…) skupianie się na tym, co w naszym życiu idzie źle, odbiera nam poczucie szczęścia i psuje zdrowie, zaś skupianie się na tym, co idzie dobrze, poprawia stan ciała, ducha i umysłu. A najlepsze jest to, że wdzięczność jest całkowicie darmowa, a jej wyrażanie zajmuje bardzo niewiele czasu. (…) Zwróć uwagę na to, jak często narzekasz na zachowanie swoich dzieci. Czasem możemy wpaść w błędne koło i utrwalić taki nawyk. Kiedy więc zauważysz, że twoje dziecko robi coś dobrego, uświadom to sobie, pochwal je i podziękuj, ponieważ z badań wynika coś cudownego – dziecko prawdopodobnie będzie chciało ponownie sprawić ci przyjemność.
Proponuję Państwu zabawę Gorące krzesło gwiazd, w którą możecie pobawić się w domu ze swoim dzieckiem. Wszyscy siedzą w kole, pośrodku którego stoi gorące krzesło. Zajmuje na nim miejsce po kolei każdy z członków rodziny. Wszyscy domownicy mówią, za co są mu wdzięczni, co w nim lubią i cenią. Każdy powinien mieć możliwość zajęcia miejsca na gorącym krześle. Za co Wy, Rodzice jesteście wdzięczni Waszym dzieciom?
Proszę również o powrót do Pamiętnika dobrych chwil. Realizując przedostatni już list APTECZKI, dotyczący postawy WDZIĘCZNOŚCI, proponuję, aby każdego dnia Państwa dziecko zapisywało różne rzeczy, za które odczuwa wdzięczność. Ponownie zachęcam Państwa do prowadzenia własnych Pamiętników dobrych chwil, każdy dorosły również może prowadzić taki dziennik, to buduje także w nas poczucie szczęścia. Warto zacząć od bardzo prostych zapisków, np. odczuwam wdzięczność za to, że mam rodzinę albo jestem wdzięczny przyjacielowi za wspólną zabawę. Badania pokazują, że wdzięczność jest jak witamina W, ma bezpośredni wpływ na odczuwanie szczęścia. Ja też wyrażam wdzięczność i dziękując dziś Państwu za czas owocnej współpracy przez cały okres spotkań.
Z wyrazami szacunku
Ewelina Skrzek- psycholog
List nr 8
Aleksandrów 21.01.2025r.
Szanowni Rodzice!
Współzawodnictwo i rywalizacja odgrywają coraz większą rolę w życiu dziecka. Tymczasem badania naukowe potwierdzają, że okazywanie życzliwości i pomaganie innym ludziom daje szczęście i zwiększa optymizm. Kształtowanie wrażliwości przejawia się w dbaniu o innych, w delikatności, a także gotowości niesienia pomocy, dzielenia się, wspierania. I dlatego właśnie postawie życzliwości poświęcony będzie ósmy APTECZKOWY list.
Rozwój kompetencji społecznych dziecka polega m.in. na tym, że wychodzi ono poza swój egoistyczny punkt widzenia i zaczyna dostrzegać odczucia i potrzeby innych. Empatia jest bardzo ważnym elementem zdrowych relacji międzyludzkich i produktywnego społeczeństwa. Udowodniono bowiem ponad wszelką wątpliwość, że dzieci, które są społecznie odpowiedzialne, ufają kolegom i rozwiązują problemy interpersonalne w sposób adaptacyjny, radzą sobie w życiu znacznie lepiej niż te, które tego nie potrafią, (G. Hawn, s.65).
Aby wspierać dzieci w kształtowaniu życzliwości, pozwólcie Państwo, aby Wasze dziecko okazywało Wam pomoc i wsparcie. Zadaniem dla dzieci w najbliższym czasie może być zrobienie dla rodziców śniadania lub kolacji. Ważne jest, abyście dostrzegali małe i duże gesty życzliwości, które dziecko wykonuje wobec Was i byście okazywali dziecku, że to zauważacie i jest to dla Was bardzo cenne. Jeśli chcemy uczyć dziecko życzliwości, sami ją także okazujmy i bądźmy za nią wdzięczni.
Dodatkowo zachęcam w tym tygodniu by nie zapomnieć o marzeniach innych ludzi szczególnie tych, którzy potrzebują pomocy. Dlatego warto rozejrzeć się w otoczeniu czy ktoś w sąsiedztwie nie potrzebuje pomocy lub zaangażować się w wybraną akcję o charakterze charytatywnym.
Z wyrazami szacunku
Ewelina Skrzek- psycholog
List nr 7
Szanowni Rodzice!
Z najnowszych badań dotyczących inteligencji emocjonalnej wynika, że kiedy ludzie rozumieją swoje uczucia i potrafią o nich mówić, mają lepsze relacje z przyjaciółmi, kolegami z pracy i rodziną. Szczerość stanowi antidotum przeciw depresji i poczuciu izolacji (G. Hawn, s.190).
W siódmym liście APTECZKI chcę zwrócić Państwa uwagę na SZCZEROŚĆ i spróbować odpowiedzieć na pytanie: Czy okazujemy nasze uczucia, czy im zaprzeczamy? Szczerość jest w naszym życiu takim cudownym instrumentem, który pozwala wyrazić siebie, swoje uczucia i pragnienia, dać sygnał gotowości na kontakt. Dzięki niej otwieramy serce, możemy dawać, a także brać lub odrzucać to, co oferuje nam świat, a przede wszystkim najbliżsi nam ludzie. Jest jak dobrze ustawiony okular, przez który widzimy rzeczy takimi, jakimi są. Szczery znaczy prawdziwy.
Wydaje się, że szczerość i prawda to terminy bliskoznaczne, spojone ze sobą i wynikające jeden z drugiego. Jednak często bywa tak, że szczerość nie zasadza się na prawdzie, tylko na tym, co my subiektywnie za tę prawdę uważamy. Dlatego naprawdę szczerym może być tylko człowiek dojrzały, taki, który prawdę, prawdomówność i uczciwość ma głęboko uwewnętrznione. Nie kłamie, bo prawda jest dla niego wartością i tak ma ukształtowane wnętrze. Tylko głos wewnętrzny niedojrzałych ludzi mówi: nie kłamię, bo nie wolno; wstyd; mamie będzie przykro.
Zazwyczaj zgadzamy się z tym, że kłamiąc niepotrzebnie komplikujemy swoje życie, jednak zależy nam, aby rozumienie szczerości u dziecka było głębsze. To dla niego temat pełen pułapek, więc liczymy na Państwa szczere wsparcie. Rozmawiajcie dużo z dzieckiem i dawajcie mu dobry przykład. Zachęcamy do przeczytania, wspólnie z dzieckiem opowiadania o 3 sitach, poszukania wewnątrz siebie odpowiedzi na proponowane pod 7 listem pytania. Mamy nadzieję, że będą to cenne chwile poświęcone - szczerości.
Naszym wspólnym celem wychowania jest kształtowanie postawy szczerości opartej o dobro, prawdę i pożyteczność. Zachęcam Państwa do rozmowy z dzieckiem o tym, dlaczego szczerość jest tak ważna w życiu?
Z wyrazami szacunku
Ewelina Skrzek- psycholog
List nr 5
Szanowni Rodzice!
Wiem z własnego doświadczenia, że największym ograniczeniem realizacji własnych pragnień jesteśmy MY SAMI, tzn. nasze przekonania i sposób w jaki wyjaśniamy życiowe wydarzenia. Kiedy chcemy czegoś dokonać, potrzeba nam wytrwałości i właśnie tej postawie poświęcona będzie kolejny piąty list do Państwa w ramach programu Apteczka Pierwszej Pomocy Emocjonalnej.
Często w osiągnięciu celu przeszkadzają nam takie przekonania: Nie mogę. Nie potrafię. Inni mi mówią, że to nie ma sensu. Inni tak robili i to się nie sprawdziło. Nie mam tyle odwagi. Nigdy tego nie robiłem. Nie jestem gotowy. Nie mam już siły. Nigdy mi się to nie uda. Inni zrobią to lepiej.
Wytrwałość ściśle wiąże się z pokonywaniem trudności, które pojawiają się na drodze do realizacji celu. Jedną z trudności, która zniechęca do podejmowania dalszych działań, są błędy. Rodzice często chcieliby, aby wychowanie uchroniło dziecko przed popełnianiem błędów. Jest to naturalne, ale jednocześnie niemożliwe, a przez to stresujące i dziecko, i rodziców.
Nie da się przeżyć życia bez popełniania błędów. Dlatego tak ważne jest, by napotykane trudności traktować jak okazje do nauczenia się czegoś, a także by nie zniechęcać się przy pierwszym niepowodzeniu. Możemy pomóc dziecku kształtować jego wytrwałość, to ważny element rozwoju. Jesteśmy w stanie robić to poprzez zmianę przekonań i sposobu myślenia. Całą uwagę dziecka należy skierować na poszukiwanie możliwości i tego, co sprzyja osiągnięciu celu, zamiast koncentrowania się na istniejących lub wyobrażonych ograniczeniach i trudnościach.
Proszę, abyście Państwo w tym tygodniu przekształcali wraz z dzieckiem przekonania PESYMISTYCZNE na OPTYMISTYCZNE. Po prostu nie narzekajcie, a codziennie wspólnie odnajdujcie, co dobrego się wydarzyło i mówcie sobie o tym. Możecie poczytać z dziećmi o różnych znanych osobach i porozmawiać o tym, co im pomogło w osiągnięciu sukcesu. Thomas Edison mawiał, że naszą największą słabością jest poddawanie się. Najpewniejszą drogą do sukcesu jest zawsze próbowanie po prostu jeden, następny raz. Zachęcam do przeczytania książeczki: Nowak Ewa. „Edison. O wielkim wynalazcy. Fakty” seria: Czytam Sobie, poziom 3.
Dzieci muszą doświadczać nieudanych prób, bo tylko wtedy doświadczenie powodzenia da im poczucie satysfakcji, spełnienia, osiągnięcia zamierzonego celu i będzie budować ich.
Z wyrazami szacunku
Ewelina Skrzek- psycholog
List nr 6
Szanowni Rodzice!
W kolejnej części programu APTECZKA zapraszam Państwa dzieci do pozornie dobrze znanego tematu, jakim jest troska o zdrowie fizyczne. Powiedzenie: W zdrowym ciele – zdrowy duch kryje w sobie wiele prawdy. Nasze dobre samopoczucie, zadowolenie, radość są ściśle powiązane z kondycją fizyczną, brakiem choroby i innych dolegliwości.
Na co dzień dbamy o to, żeby dzieci właściwie się odżywiały, były ubrane odpowiednio do pory roku. Troszczymy się o nie, gdy się przeziębią, są zakatarzone lub czyha na nie choroba. Spójrzmy w najbliższym czasie na to, w jaki sposób zachęcamy nasze dzieci do zdrowego stylu życia, a szczególnie, jaki dajemy im przykład.
Zapraszam Państwa do współpracy na kilku płaszczyznach:
- zdrowe odżywianie, picie wody (włączajmy wodę, owoce i warzywa do codziennego jadłospisu, próbujmy ograniczać słodycze, fast-foody i inne śmieciowe jedzenie, bawmy się wspólnym przygotowywaniem zdrowych i pięknie podanych posiłków, pamiętając o tym, że rozmowa przy stole może być świetną okazją do budowania więzi i lepszego poznania naszych dzieci),
- ruch, aktywność fizyczna (każdy z nas ma trochę inne upodobania, jeśli chodzi o ćwiczenia fizyczne, spróbujcie więc znaleźć takie formy aktywności, które będą cieszyły zarówno Państwa, jak i dzieci),
- świeże powietrze (zadbanie o kształtowanie w dzieciach nawyków higienicznych, np. wietrzenie pokoju przed spaniem),
- ilość czasu spędzanego przed komputerem i telewizorem (postawcie bardzo wyraźne granice, jeśli chodzi o czas przed ekranem telefonu czy komputera, będzie to wyrazem Państwa miłości oraz troski o zdrowie i prawidłowy rozwój dziecka).
Jednocześnie pamiętajmy, że słowa uczą, ale dopiero czyny pociągają. Jesteście Państwo najlepszym przykładem dla swoich dzieci, jak należy dbać o zdrowie.
Z wyrazami szacunku
Ewelina Skrzek- psycholog
List nr 4
Szanowni Rodzice!
Tematem przewodnim czwartego listu Apteczki jest potrzeba uczenia się przez całe życie i rozwijania kreatywności. Zachęcam by dostrzegać i wzmacniać w dziecku naturalną ciekawość świata. Dostrzegać potrzebę poznawania tego, co nowe oraz pokazywać, jak może odnajdować przyjemność w uczeniu się. Zależy mi, aby ukończenie szkoły nie oznaczało końca nauki w życiu dziecka, lecz aby było ono gotowe do uczenia się przez całe życie. Warto wspólnie zadbać o to, by znajdowało przyjemność w zdobywaniu wiedzy o innych lądach, ludziach, otaczającym nas świecie, a także o sobie samym. Zachęcam, by ten ZIMOWY CZAS był okazją do lepszego poznania siebie, swoich mocnych i słabszych stron oraz zbadania, co dziecku przeszkadza, a co pomaga w nauce.
W ramach projektu proszę o wyznaczanie dziecku zadań do realizowania w domu i wzmacnianie go pochwałami za to, co zrobi (np. pomoc w przygotowaniu posiłku, wyjęcie czy włożenie naczyń do zmywarki, podlanie kwiatów, odkurzenie, itp.).
Jak często dziecko słyszy, że robi coś nie tak? Masz bałagan w pokoju! Przestań bić się z siostrą! Słuchaj, kiedy do ciebie mówię. Ciągle muszę cię upominać. Uciszcie się wreszcie! Badania i obserwacje pokazują, że ciągłe upominanie nie sprawia, że dziecko zacznie zachowywać się dobrze. Warto chwalić pozytywne zachowania: Sama się dziś ubrałaś! Miło zobaczyć twoją półkę, kiedy zabawki są w pudełkach. Pamiętałeś o odłożeniu roweru na miejsce! Pochwały powinny być szczere, konkretne i szczegółowe.
Jedna z teorii psychologicznych mówi o tym, że wzmacniamy dokładnie to, na co zwracamy uwagę. Jeśli więc koncentrujemy się tylko na tym, co dziecko robi źle, wzmacniamy negatywne zachowania, a ono, nie ma szansy dowiedzieć się, jakie są pozytywne oczekiwania. Proszę, aby Państwo zrobili eksperyment i spróbowali przez ten tydzień tylko chwalić dziecko, nie komentując niewłaściwych zachowań ani sytuacji. Obserwujcie uważnie, co się wydarzy. Spróbujcie znaleźć symbol dobrych stron dziecka i umieścić go w APTECZCE.
Życzę dobrej zabawy, bo nauka i praca mogą być świetną zabawą☺.
Z wyrazami szacunku
Ewelina Skrzek- Psycholog
Więcej artykułów…
